بررسی رابطه اطمینان بیش از حد و سیاست های تأمین مالی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

تحقیق حاضر به بررسی تأثیر اطمینان بیش از حد مدیران بر سیاست¬های تأمین مالی واحد تجاری در شرکت¬های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می¬پردازد. یکی از مهم ترین تصمیمات پیش روی مدیران واحد تجاری تصمیمات مربوط به تأمین مالی است. تأمین مالی یکی از اجزاء ضروری عملیات هر واحد تجاری است.بدون دسترسی به منابع مالی توان رشد واحد تجاری در معرض خطر قرار می¬گیرد، زیرا در زمان حاضر محیطی که شرکت ها در آن فعالیت می کنند، محیط در حال رشد و رقابتی می¬باشد و شرکت¬ها نیز جهت پیشرفت و رشد نیاز به توسعه فعالیت¬های خود از طریق سرمایه¬گذاری¬های جدید دارند. عوامل زیادی همچون مشکلات نمایندگی، عدم تقارن اطلاعاتی، اندازه شرکت، درماندگی مالی و ... بر تصمیم¬گیری مدیران واحد تجاری موثر است. مدیرانی که سودآوری خود را بیش از حد تخمین می¬زنند یا به سودآوری واحد تجاری خوش بین هستند، احساس می¬¬کنند بازار سرمایه اوراق سهام آن ها را کمتر از واقع ارزش¬گذاری می-کند از این رو در مواردی که واحد تجاری به تأمین مالی نیاز داشته باشد مدیران تأمین مالی از طریق انتشار اوراق بدهی را به انتشار سهام ترجیح می¬دهند. با توجه به مطالب یادشده این پژوهش در پی پاسخ به این سوال بوده است که آیا اطمینان بیش از حد مدیران بر سیاست های تأمین مالی واحد تجاری موثر است؟ یا خیر در این تحقیق به منظور پاسخ به سوال فوق از نسبت بدهی¬ به حقوق صاحبان سهام به عنوان معیاری از سیاست¬های تأمین مالی و همچنین برای اندازه¬گیری اطمینان بیش از حد مدیران مطابق پژوهش لین (2005) و ایشیکاوا و همکاران (2010) عمل شده است.. برای این منظور از 157 شرکت از شرکت¬های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در فاصله زمانی سال¬های 1385 الی 1390 استفاده شده است. همچنین در این تحقیق به منظور کنترل اثرات سایر متغیرها، متغیرهایی نظیر نوسانات جریان نقد عملیاتی، فرصت رشد برای واحد تجاری (q توبین)، مجموع مخارج خارجی و تغییرات سرمایه در گردش، نرخ رشد دارایی¬های شرکت، نسبت سودآوری، اندازه¬ی شرکت، مالکیت نهادی، بازده غیرعادی انباشته و z آلتمن را به عنوان متغیر کنترلی انتخاب شده اند. نتایج تحقیق که با استفاده از داده¬های ترکیبی با اثرات ثابت تحقیق گردید، حاکی از عدم رابطه بین اطمینان بیش از حد و تصمیمات مالی بود. علاوه بر این رابطه فرصت¬های رشد، سودآوری، اندازه شرکت و ریسک درماندگی با تصمیمات مالی معنادار بوده است.